کربلا، نمایشگاهی از حقایق و معارف
کربلا، نمایشگاهی از حقایق و معارف ؛ اگر با تدبّر به عاشورا و کربلای امام حسین (علیه السلام ) بنگریم ، می بینیم که آن حادثه چیزی جز مدرسه و دانشگاه نیست، دارالتّعلیم و دارالتّربیه است که حقایق و معارف دین را تعلیم می کند و انسان می سازد و اخلاق انسانی بوجود می آورد. در واقع امام حسین (علیه السلام ) در کربلا در روز عاشورا یک نمایشگاهی از حقایق و معارف دینی تشکیل داده و در آن حقایق و معارف را عملاً نشان داده است. امام حسین(علیه السلام ) خیلی کم حرف زده است امّا در ظرف چند ساعت از یک روز به قدر تمام عمر بشر از خود عمل نشان داده است. تمام حقایق دینی را از عقاید و اخلاق از زهد و تقوا و ایثار و فداکاری و جهاد و... همه را مجسّم کرده و در معرض دید عالمیان قرار داده است.... برگرفته از سلسله مباحث معارفی آیت الله سید محمد ضیاء آبادی عاشورا یعنی : فهم دین خدا
امام حسین (ع) : ایمان بنده مومن کامل نمیشود مگر اینکه در او چهار خصلت باشد : 1.اخلاقش نیکو باشد ، 2.بخشنده باشد ، 3.از گفتن حرفهای زیادی خودداری کند ، 4.زیادی مالش را انفاق کند. ارشاد القلوب جلد 1 صفحه 454
شیخ صدوق (ره) در امالی از ابراهیم بن ابی المحمود روایت کرده که حضرت امام رضا (ع) فرمودند : همانا محرم ماهی بود که اهل جاهلیت قتال در آنماه را حرام میدانستند و این امت جفاکار خون های ما را در آنماه حلال دانستند و هتک حرمت ما کردند و زنان و فرزندان ما را در آنماه اسیر کردند و آتش در خیمه های ما افروختند و اموال ما را غارت کردند و حرمت حضرت محمد (ص) را در حق ما اهلبیت رعایت نکردند ، همانا مصیبت روز شهادت حسین (ع) دیده های ما را مجروح گردانیده است و اشک ما را جاری کرده و عزیز ما را شهید گردانیده است و زمین کربلا مورث کرب و بلاء ما گردید تا روز قیامت ، پس بر حسین (ع) باید بگریند گریه کنندگان ، همانا گریه بر آنحضرت فرو می ریزد گناهان بزرگ را ، پس حضرت فرمود که پدرم چون ماه محرم میشد کسی آنحضرت را خندان نمی دید و اندوه و حزن پیوسته بر او غالب میشد تا روز عاشورای محرم ، چون روز عاشورا میشد آن روز مصیبت و حزن و گریه او بود و میفرمود امروز روزی است که حسین (ع) شهید شده است و شیخ صدوق از حضرت رضا (ع) روایت کرده است ، هرکه ترک کند سعی در حوائج خود را در روز عاشورا حق تعالی حوائج دنیا و آخرت او را بر آورد و هرکه روز عاشورا روز مصیبت و اندوه و گریه او باشد ، حق تعالی روز قیامت را روز شادی و سرور او گرداند و دیده اش در بهشت به ما روشن باشد و هرکه روز عاشورا را روز برکت شمارد و برای برکت آذوقه در آن روز در خانه ذخیره کند برکت نیابد در آنچه ذخیره کرده است و خدا او را در روز قیامت با یزید و عبیدالله بن زیاد و عمر بن سعد ( لعنهم الله ) در اسفل درک جهنم محشور گرداند. منتهی الآمال ( شیخ عباس قمی ره ) جلد 1 صفحه 348
ابن قولویه به سند معتبر از داود رقی روایت کرده است که گفت روزی در خدمت حضرت صادق (ع) بودم که آب طلبید چون بیاشامید اشک از دیده های مبارکش فرو ریخت و فرمود ای داود خدا لعنت کند قاتل حسین (ع) را پس فرمود : هر بنده ای که آب بیاشامد و یاد کند حضرت سیدالشهدا (ع) را و لعنت کند بر قاتل او البته حقتعالی صدهزار حسنه برای او بنویسد و صدهزار گناه از او رفع کند و صدهزار درجه برای او بلند کند و چنان باشد که صدهزار بنده آزاد کرده باشد و در روز قیامت با دل خنک و شاد و خرم مبعوث گردد. منتهی الآمال ( شیخ عباس قمی ره ) جلد 1 صفحه 351
